Първо искам да кажа на FlyDragon, че............аз не слагам категоризации на хората, още повече когато не ги познавам лично. Всеки избира посоката си на развитие в този живот и никй няма право да казва дали това е правилно или не, добро или зло, красиво или грозно. на мен също не ми допада рязането на месо по сцената и т.н., не харесвам и многобройните опити за правене на неконвенционално изкуство чрез заколения на животни.... и изливане на кръв, примерно Херман Ницш. Така спирам за да не полетя натам кудето не му е мястото сега:)
искам да ви разкажа една смешна историйка......
Когато бях малко дете, бях много дебела и много добра
Факт бешеч, че всички ми се подиграваха слагаха ми какви ли не прякори, не можех да въртя обрач и трудно скачах на ластик, а когато си играехме аз винаги бях кучето;)....кво да праиш
. Случваше ми се да се заклещвам между решетките на прословутите черни оградки покрай линиите, следвайки другите деца, а и панталоните непрекъснато ми се цепеха на дупето мъчейки се да прескоча някоя ограда. Дойде момента, да съм била на 10, когато си харесах едно момче от квартала.
И ............. така стоях си смичка вкъщи и всяка вечер си мечтаех да стана красива красива, не за друго ми просто защото исках да имам приятели
децата са ужасно искренно жестоки, това всички го знаем.
Всички майки ме успокояваха, след моето поредно разплакано пробиране, че когато порасна те ще ме гонят, но аз няма да им обръшам внимание
И както по приказките става Аменун порасна, стана една красива млада дамапреследвана и ухажвана
хахаха!
Едно момче с което се запознах наскоро каза нещо много хубаво "Ти си много странна жена красива си но душата ти е като на не добре изглеждащо момиче, добра..."
Та исках да кажа, че когато бях 87 кг имах 3 приятели, сега когато съм 59 имам 3 приятели. Хахаха малко звучи като тея брошури за отслабване:) Нещото което се е променило е това, че всички ме приемат заради това което възприемат първо- външния вид. Лошото е , че аз не мога да допусна всички.
Забавно е да наблюдаваш хората колко елементарно се остават на инстинктите си.
Може би и за това винаги намирам най доброто у всеки и често ме упрекват, че съм наивна.
Наистина е важно как изглеждаш, но и как се чустваш. И когато намериш хармонията на духа и тялото си, би могъл да разбереш до някъде себе си, и мястото което ти принадлежи на Змята.
Добро добро и пак добро
Ехааааааааааааааааааааааа колко изписах